Yeniden Başlamaktan Korkma -

Yeni Hikayeni Daha çok Sevebilirsin!

Hayatın dönemeçleri bazen bizi beklenmedik bir kapı önüne getirir: iş değişir, ilişkiler farklı bir yöne savrulur, ya da içimizden “artık bu değil” diye bir ses yükselir.

Bu anların hepsi birer başlangıç çağrısıdır — ancak tabii ki başlamak kolay değildir. Korku, endişe, şüphe ve yorgunluk hisleri insan olmamızın parçalarıdır.

Haydi gelin birlikte yeniden başlamanın neden ürkütücü göründüğünü, nasıl daha yumuşak ve bilinçli adımlarla ilerlenebileceğini ve küçük ama güçlü alışkanlıklarla nasıl kalıcı değişim yaratılabileceğini düşünelim.

Yeniden başlamak ya da değişmek korkutur, Neden?

Çünkü bu belirsizlik demektir. Konfor alanını terk etmek, kaybedebileceğin şeylerin ihtimalini düşünmek ve yapacakların “yeterli mi” diye sorgulanmak… zor! İnsan zihni değişime direnç gösterir — bu, bir eksiklik değil, evrimsel bir refleks. Yine de çoğu zaman en büyük gelişmeler, bu dirençle karşılaşıp ilerleyenlerin hikâyelerindedir.

Şunu fark ettiğimiz anda bile bir değişim başlar: “Yeniden başlamak bir şeylerin kaybı değil; yolumuzu yeniden şekillendirme şansıdır.

Kaybettiğinizi sandığınız şeylerin çoğu, genellikle eski alışkanlıklar, yanlış beklentiler veya size ait olmayan roller olur. Yeniden başlamak; bu yükleri bırakıp, deneyimlerinizden öğrendiklerinizi alıp yeniden inşa etmektir. Kaybın yerini, daha bilinçli ve size daha uygun bir yol alabilir.

Bu süreçte kazanacağınız en önemli şey, kendi sesinize daha yakın, daha oturmuş bir hayat ve iş pratiğidir.

Kendimde de denediğim adımlar …

Bir süre önce, yıllardır emek verdiğim bir projeyi bırakmanın arifesindeydim. Proje oldukça başarılı sayılırdı ancak sonlarına geldikçe bende sürece ait bir ağırlık hissi oluşmaya başladı, bana ait olmayan rollere bürünmüştüm. Başlarda heyecanla uyanıp o işin başına geçen ben, artık bir ağırlık hissi ile uyanıyordu. Bırakmak korkutucuydu — “ya vazgeçmiş sayılırsam?” , ya “ben bırakınca her şey bozulursa?” ya “bu kadar iyi bir proje tekrar yapamazsam” …. tüm bu sorular zihnimde ve daima peşimdeydi.

Sonunda, küçük bir deney başlattım: günlük 15 dakikalık “ne hissettiğimi yazma” pratiği, projede birlikte çalıştığımız arkadaşımla birlikte yapmaya başladık — 30 dakikalık check-in’ler ve 30 günlük bir “yeni yaklaşım” deneyi. İlk başta yavaş ilerledim. Çünkü zihnim aktif ve düzenli tedirginlik mesajları yolluyordu …

Denemeyi bırakmadım (bunda birlikte yol aldığım arkadaşımın da etkisi büyüktür, o bırakmak istedi ben izin vermedim…ben bırakmak istedim o izin vermedi)

Ve, ikinci ayın sonunda, zihnimde netlik oluştu; enerjim geri geldi; yaptığım işi yeniden tanımladım, sınırların nerede ihlal edilebildiğini, nerelerde aslında bana iat olmayan rolleri üstelendiğimi ve bunları kolaylıkla nasıl bırakabileceğimi tanımladım — hem daha verimli hem daha anlamlı oldu.

Bu süreç bana şunu öğretti: Yeniden başlamak, kendini dinlemek sadece geri dönüp aynı noktadan devam etmek değil; gördüklerinizle, öğrendiklerinizle ve daha fazla bilgelikle yeni bir bakışla başlamaktı. Evet, başlangıçta korktum, endişelendim ama sonu kayıp olmadı — kendime bir yol buldum.

Karar aşamasında iseniz işte size kolaylık sağlayabilecek pratik adımlar — bugünden başlayabileceğiniz 7 kural:

1) Küçük bir ilk adım belirleyin (10–15 dakika): Büyük kararlar küçük pratiklerle atılır. Bugün için 10 dakika ayırıp bir konuya odaklanmak, yarına kapı açar.

2) hata yoktur, deneyim vardır! Geçmişte “hata” olarak gördüğünüz durumları bu bakış açısı ile yeniden değerlendirin. Bunları tercih ederseniz not alın — kendiniz için bir öğrenme kaydı yapın: Her aksaklığı “başarısızlık” olarak görmek yerine, öğrenme maddeleri haline getirin. 3 kolon: Ne oldu? Ne öğrendim? Bir sonraki deneyimimde neyi daha farklı yapabilirim, neyi değiştirmeliyim?

3) 30 günlük mikro-deneyler başlatın: Bir fikri 30 gün deneyin; ölçün; öğrenin. Kısa süreli denemeler, uzun vadeli riskleri azaltır.

4) Hesap verebilirlik partneri bulun: Bir arkadaş, mentor veya ekip üyesiyle birlikte çalışın, haftalık kısa kontrol, ilerlemeyi hızlandırır ve cesaret verir.

5) Önceliklendirme yapın: “Hepsi önemli” tuzağından çıkın. Haftada en fazla 3 öncelik belirleyin ve o 3’e enerji verin.

6) Kendinize merhamet gösterin: İlerleme doğrusal değildir. Geri adım attığınızda kendinizi yargılamayın; nedenlerini inceleyin ve sakin ilerleyin.

7) Kendinizi ödüllendirin. Başarılı olduğunuzda kenidinizi kutlamayı unutmayın: Küçük kazanımları anın. Ödül mekanizmaları motivasyonu korur.

Kısa refleksiyon soruları (yol haritası çıkarırken kullanın):

• En çok neyi kaybetmekten korkuyorum?

• Bu korku kime ait?

• Bu korku ne kadar gerçekçi?

• 6 ay sonra hangi üç şeyi başarmış olmak isterim?

• Bugün bunun için atacağım en küçük adım ne olabilir?

  
  

Yeniden başlamak, değişim bunlar hep cesaret ister. Her küçük adım, hikâyenizi sizin için daha sevilesi kılar. Hikaye sizin olduğuna göre bunu sevmek en doğal hakkınız.

Yeni hikâyeni daha çok sevebilirsin — başlamak için hazır mısın?

Sevgi ile kalın,

Mısra.